Ok, er is nu ruim een week voorbij en we gaan het toch even anders doen. Elke dag een nieuw verslag gaat gewoon niet lukken. Daarnaast, over 10 dagen denken jullie ook zo van “Het zal wel…”. Vanaf nu doen we het per hoofdstuk. Dus nu hoofdstuk 2, Las Vegas.

Welcome to fabulous Las Vegas: Gekkenhuis. Warm. WARM! Druk. Maar vooral een pretpark voor volwassenen. Wat men hier toch al niet doet om mensen in het casino te krijgen. Manhattan, Parijs, Venetie en de piramide van Cheops zijn hier allemaal nagebouwd puur en alleen om die reden. Achtbanen zijn aanwezig. Wanabe Elvissen lopen hier rond alsof het de ‘next big thing’ is. Elk casino heeft zijn eigen shopping mall, bioscoop, theater zalen en duizenden hotel kamers. Gratis drinken zolang je maar speelt. Dat is allemaal natuurlijk leuk en aardig… Ik sta inmiddels al aardig in de min. Verder dan 80 dollar verlies laat ik me niet verleiden. Het enige wat ik nog doe is mijn verlies proberen te compenseren met gratis drankjes. Lesley had in het begin nog wel geluk. Ze won aardig. Maar we weten allemaal… wanneer dat zelfvertrouwen er eenmaal is… Dus ook Lesley staat in de min. Klein beetje maar. Maar toch. F*ck Vegas.

Dag 1

Nee, Vegas is leuk! Maandag kwamen we na 15 uur in de bus zitten ein-de-lijk aan in de Rio. Een groot hotel net achter de Strip. Wanneer we onze kamer binnen lopen weten we het meteen: Dit zijn onze best bestede dollars! 27 euro per nacht. Een grote kamer, uitzicht over Vegas, gratis Shuttle busje van en naar de Strip en meerdere zwembaden! Wat willen we nog meer?!
De Strip is waar heel Sin City om draait. Aan deze strip liggen alle grote Casino’s. Alle aktie is daar. Ergens anders naar toe gaan heeft dus ook geen zin. De Strip, dat is em. Gelukkig leeft de strip pas echt in het donker. We hoeven ons dus ook niet te haasten, en we laten ons even bij komen van de lange reis.

Dat bijkomen doen we in het zwembad. Toch houden we het niet lang vol. De thermometer slaat 40 graden uit. Logisch dan! Gelukkig is een airco in California altijd maar twee stappen van je vandaan. Er zijn hier waarschijnlijk meer Airco’s dan mensen. Zelfs het eten wordt ge-airco-ed, anders wordt het gewoon te heet. Dat geeft ook mooi meteen het hele probleem van die Amerikanen weer. Die f*ckheads consumeren de hele wereld in hun eentje. Ze doen maar wat. Maargoed, dat is weer een heel ander verhaal.

Het is tijd om het gokje maar eens te wagen. We nemen het handige shuttle busje naar de Strip en stappen uit midden waar alles zich afspeelt. De hitte maakt ons traag, dus we lopen maar snel het eerste casino binnen. Planet Hollywood. Een van de nieuwere casino’s op de strip. Het casino lijkt wel een jungle. Overal lichtjes, geluidjes, muziek en mensen. We hebben een voorliefde voor de roulette en staan dan ook eventjes te kijken hoe mensen honderden dollars weg spelen in 1 ronde. Ik zie zo mijn magere maandsalaris verdwijnen in de zakken van de pitcher. Ook stopte we eventjes bij de Blackjack tafels. We waren getipt door mijn ome Ed dat je bij Blackjack soms mee kan spelen met iemand anders. Maar dat kennen ze hier helaas niet. We lopen het casino uit, en lopen de andere weer in. Weer een jungle! Wel lekker koel…

Inmiddels lopen we langs een M&M’s en Coca Cola store en nemen even een kijkje in deze pretparken. Grappig om zoveel verschillende dingen van deze merken te zien, maar we kenden het eigenlijk al van New York. Ernaast zat de nostalgische footcourt waar ik al een tijdje naar uit keek. Een foodcourt is een verzameling fastfood tentjes en een gezamelijk eetruimte. En waarom nostalgisch? In deze footcourt zit een TacoBell en toen ik 2007 hier met mijn vader was hebben we hier op onze eerste dag gegeten. En daarna de tweede dag ook. Dus het was even een momentje van ‘the good old times’. Ik bestelde hetzelfde menu als destijds, en smikkelde hem op alsof het mijn laatste dag was.

Inmiddels was het donker en Vegas was nu echt Vegas. We liepen de MGM in, en gingen op zoek naar de leeuwen. Ja… MGM heeft midden in het casino een kooi met leeuwen… Ik weet ook niet waarom. Maar helaas, vandaag geen leeuwen. Waarschijnlijk was het al te laat en waren de leeuwen met de kippen op stok. Aan de overkant van de MGM lag New York New York. De buitenkant was een verzameling van bekende New Yorkse gebouwen, met daar omheen een achtbaan gewikkeld. Veel gekker krijg je het niet hier. Dit leek ons een goed moment om ons geluk maar eens te beproeven. We zien van die roulette computers, waar je voor een dollar kan spelen. Aan een echte tafel moet je minimaal 10 dollar inzetten, dus dit leek ons een beter begin. We beginnen te spelen, en doen het zo safe mogelijk. Alleen de 50-50 kansen. Wordt het zwart? Of wordt het rood? Naja… ik zat er in iedergeval naast, maar Lesley was erg scherp. Terwijl ik al mijn dollars zag verdwijnen in dat digitale monster zat Lesley lachend haar inzet te verdriedubbelen.

Op de terugweg hebben we wat drinken ingeslagen bij een drogist en hebben toen hetzelfde busje terug naar het hotel genomen.

Dag 2

We slapen heerlijk lang uit, en we doen zo traag als we kunnen. We tappen internet af van onze buurman, zodat we niet hoeven te betalen, en checken onze mail. We hebben geen haast om naar de strip te gaan, want daar is nog niets te doen. We weten de boel te rekken tot half 1. We stappen weer in het busje, en laten ons afzetten op de strip. We willen even deel uit maken van ‘the good side of life’ en lunchen aan nogal wat luxe restaurant  van Casino Paris waar we uitzicht hebben op de boulevard. Lesley neemt een Ceasar Salade, en ik neem een cheese crepe. Terwijl deze geserveerd worden word er iemand afgesneden en moest uit onvrijwillig zijn auto parkeren tegen een tropische palmboom. Voordat wij door hebben wat er gebeurd is de bestuurder al uit zijn auto gesprongen en rent ervandoor. We denken dat hij de benen neemt, maar hij probeert de auto staande te houden die hem af sneed. Even een filmisch momentje.

Wat ze hier in Vegas veel hebben zijn watersproeiers. Je ziet ze overal. Ook bij ons teras zaten ze. Ze sproeien heel dun water, en voordat je het weet is het alweer verdampt. Het zou voor verkoeling moeten zorgen, maar je merkt er geen ruk van. Wederom een klassiek voorbeeld van verspilling. In California is er een chronisch tekort aan zoet water, en dit is de oplossing?

We lopen dit keer de andere kant van de strip op. We lopen naar Ceasars Palace en herkennen het meteen van de film ‘The Hangover’. “Did Caesar actually live here?” Haha klasieker! Funny. Achterin Ceasers Palace bevind zich de Cheesecake Factory. Typisch amerikaans. We kopen beide een stuk, maar krijgen er nog geen kwart van op. Te machtig. Ernaast is een expositie ruimte van fotograaf Peter Lik. Wat een gave foto’s maakt deze man. Maar het is allemaal wel een beetje prijzig. We lopen verder en komen langs The Mirage. Hier is alles heel tropisch en we wagen meteen ook maar een tropisch gokje. Natuurlijk raak ik het geld sneller kwijt dat het ooit uit de geldautomaat kwam, terwijl Lesley al genietend wederom aan het verdubbelen was geslagen. We bestellen wat gratis cola, maar het lijkt eerder op een glas ijs met een beetje cola.

Het volgende casino is Treasure Island. Deze is helemaal in de stijl van piraten and such. Binnen staat een spiksplinter nieuwe Chevrolet Camero. Ik ben geen auto freak, maar dit is BUMBLEBEE!! De auto is mooi! Weer een mooi voorbeeld, ze proberen alles vol te stouwen met gadgets en dingen zoals dit.

Het is inmiddels 6 uur geweest, en Lesley wilde graag bij het beroemde ‘All you can eat buffet’ eten in ons hotel. Dus we gaan terug naar het hotel, waar we eerst onze spullen droppen in onze kamer en dan aansluiten in de lange rij bij het buffet. Voor 25 dollar kan je alles eten wat je wilt, en dat is nou net waar je amerikanen mee op de been krijgt. Er kunnen meer dan 700 mensen tegelijk schranzen en nog moeten we in de rij staan. Het eten is lekker, en de keuze is reuze. We vullen onze maagjes en daarna wilt Lesley, die inmiddels de ‘smaak’ goed te pakken heeft, nog wat geld maken bij een roulette tafel. Maar het geluk is er even niet meer, en de 10 dollar is binnen 3 rondes verdwenen. Het is mooi geweest…

Dag 3

Lesley haar plan was om een simpel maar leuk camera’tje te kopen in Amerika. Dat was tot vandaag nog niet gelukt, maar nu heeft ze beet. Ze koopt voor $130,- een leuke samsung met genoeg megapixels om de tel kwijt te raken. Om half vier stappen we wederom uit het busje bij Paris, en gaan meteen naar de overkant. Daar ligt de Bellagio, waarschijnlijk de duurste en meest luxe casino van allemaal. Voor de Bellagio liggen de beroemde Bellagio Fountains. We zijn net op tijd om een stukje van de spectaculaire show mee te krijgen.

Een ander doel van Lesley was het kopen van schoenen. Ze was op haar slippers naar The States gekomen, maar had ondertussen nog altijd niets gevonden om die te vervangen. Dus gingen we naar de One Mile Shops die lagen in Planet Hollywood. Als een echte man lees ik voor elke winkel een hoofdstuk uit mijn boek, terwijl Lesley los gaat in de paskamers. Halverwege ontbijten/lunchen/dineren we bij The Cheeseburger Factory waarna het winkelen weer vervolgt wordt met een opgeblazen buik.

We lopen richting The Venetian. Een vrij nieuw casino geheel in de stijl van Venetie. Je kan er met een gondel doorheen varen. Ik zou niet weten wie dat in hemelsnaam zou willen… maar het kan. Beneden in het Casino is het weer tijd voor het dagelijkse gokken. Dit keer wil ik het echte werk. En ook geen gezeur meer. We’re going ‘big’! Dus ik wissel $40,- om in fisches en begin grof in te zetten totdat ik 20 dollar op de tafel heb liggen. ALLES, lees: A-L-L-E-S, weg. Wat een kut spel. Nog maar een keer proberen. Nu de andere helft van de 40 dollar. Gelukkig, dit keer wel prijs. Maar niet genoeg. Nog maar een keer proberen dan… En natuurlijk… WEG. Nu was het Less haar beurt, die deed het wat minder grof. Maar ook bij haar werd de stapel met chips steeds lager totdat het eindelijk op was.

Als we snel doorliepen waren we op tijd voor een avond show bij de Bellagio fontijnen. Snel schoten we in de hitte tussen de drukte door, om uiteindelijk net de show te missen. Maar nog geen 15 minuten later begon de volgende al, en wat is het toch een gaaf gezicht.

Inmiddels is het alweer middernacht en we gaan terug naar het hotel. Morgen kunnen we vanaf 7 uur de auto ophalen, dus we willen op tijd op.

Dag 4

We staan eens een keer vroeg op, en dat valt ons zwaar. We kunnen er maar moeilijk uit komen. Veels te kort geslapen. Maar we hebben betaald voor die auto, dus we gaan er gebruik van maken ook. We nemen een Airport shuttle, en vanaf daar nemen we een rental car shuttle. Je merkt het al, ze hebben hier overal shuttles voor.

We krijgen een auto toegewezen, en we worden de weg op gestuurd. We willen de Tom aansluiten, maar ik ben een verloop-plug vergeten. Gelukkig is ons hotel maar 2x rechts en 1x links. Daar halen we onze Tom op en rijden richting een shopping mall. Rijden in Amerika is easy! De wegen zijn breed, en opzich was ik het al gewend van 2007.

Shoppen was voor mij geen optie, dus ik parkeerde mezelf in de starbucks met een lekkere smoothie en een goed boek terwijl Less in 45 graden haar missie om schoenen te vinden voort zette. Gelukkig lukte dat, en we konden al snel de weg weer op. Via afgetapt, onbeveiligde wifi, internet vinden we een Barnes and Noble boeken winkel en een Wall*Mart niet ver van elkaar. De boekenwinkel was kansloos, maar de WallMart was een goede keuze. We stouwen onze blauwe muis vol met voedsel om onze roadtrip van morgen te overleven. Daarna boeken we de auto met behulp van Tom(tom) en Cruise(control) naar de Hooverdam, waar we net op tijd aankomen voordat het de zon onder gaat. De dam is o.a. bekend van Transformers. Gezien is gezien en we sjeezen terug naar Vegas terwijl ik onderweg de zon onder zie gaan in de woestijn. Hier MOEST ik een foto van maken. Ik gooi het stuur om, en krijg gevloek van Less en Tom over me heen. Ik zet Cruise even uit en neem zelf het stuur in handen en shiet een paar leuke foto in het verlaten land, nog geen 20 minuten rijden van Las Vegas…

Terug in het hotel bereiden we ons voor op de roadtrip van morgen, en doen we het rustig aan terwijl ik de blog probeer te updaten.