Dag 23
Voordat we om 9 uur verwacht worden, bij de Dive Shop, waar we gisteren een dag-boot-trip hebben geboekt, gaan we eerst op zoek naar een lekker ontbijtje. We willen een pannekoek als ontbijt, maar helaas krijgen we de amerikaanse variant. Pancakes en crepes worden hier allemaal door elkaar gebruikt. Jammer. Iets minder lekker.
Rustig lopen we door het kleine centrum naar de duikshop. Ik verbaas me nogmaals over hoe snel men hier het leven na de vernietigende tsunami weer heeft opgepakt en hoe ze de natuur in dat proces tegelijkertijd hebben verpest. Het is een triest idee dat al die mooie tropische eilandjes vernaggelt worden door de aanwezigheid van mensen. Veel mensen (touristen en locals) lijken ook totaal geen respect te hebben voor de schoonheid en alleen maar te denken aan de paar dagen dat ze er zelf zijn. Eeuwige zonde. Maar echt onschuldig ben ik helaas ook niet.
Bij de duikshop worden we door gestuurd naar de aanleg-pier waar we nog eventjes in de, nu al, brandende zon moeten wachten. Niet lang daarna gaan we aan boord en krijgen we onze snorkel-gear.
Onze eerste stop is bij “The Beach” beach uit de film met DiCaprio. De trip ernaar toe is werkelijk indrukwekkend. Grote hoge groene rotsen, die me doen denken aan Jurassic Park. We varen een baai in omsloten door steile rotsen. Ergens tussen in ligt een klein stukje strand. Het kan niet missen, want de 40 speedboten en honderden mensen op dat 100 meter stukje strand zijn een doorn in het oog!! Om daar aan land te gaan geeft mij totaal geen voldoening, en ik wil ook zo min mogelijk deel uit maken van die verpesting. Ik pak een canoe en dobber wat in het water en geniet van de rust en de omgeving. Terwijl ik geniet heeft Lesley zich terug getrokken op de boot. Zeeziek. Of het nu komt door het varen of door iets anders weet ze niet. Dan maar even rustig aan doen, het is niet anders.
De volgende stop op deze trip is bamboo eiland. Dit ligt er vlak naast, maar we doen er al met al toch wel een tijdje over om er te komen. De naam verraad het al een ‘beetje boel’: bamboo island is namelijk een klein eilandje voornamelijk bewoont door bamboo. De boot gaat voor anker en Less en ik pakken een canoe om naar het strand te pedellen. Terwijl Less zich vermaakt in het heerlijke fel-blauwe warme water chill ik me suf op m’n canoe.
De strooming is hier toch wel sterker dan dat ik gewend ben en ik moet regelmatig mezelf weer terug in positie peddelen. Toen op een gegeven moment bleek dat de canoe lek was en daardoor niet meer in staat was om ons terug naar de boot te brengen vond ik het wel weer leuk geweest. Na de canoe leeg gegoten te hebben op het strand voeren we snel weer terug naar de boot.
Onze laatste stop is Monkey Beach, wat niet al te ver van de het dorpje op Koh Phi Phi lag. Het strand was vol van kleine wilde aapjes die aan het spelen waren. Sommige vonden de touristen wel interessant en speelde met hen. Leuk! Maar toen er opeens een aap in de kuiten van een vrouw hing behield ik maar wat meer afstand.
Na deze korte kennismaking gingen we weer terug naar de boot, die ons op haar beurt weer terug bracht naar het dorp. Het was ondertussen alweer 16u geweest, een mooie tijd om er een einde aan te breien.
Terug in ons hotel douchden we het zout van ‘t zeewater van onze lichamen. Terwijl Lesley ging genieten van een masage maakte ik een begin in me nieuwe boek die ik hier op het eiland had gekocht.
Deze avond mocht Less kiezen waar we zouden gaan eten. Het werd onberkt mixed-grill eten voor een habbekrats. No problemo for me. Heerlijk op ons gemak gegeten, zoveel als we konden (wat overgens niet veel meer was dan normaal…).
Na het eten boeken we onze 12 uur durende busreis naar Bangkok. Verschrikkelijk lang! Maar we hebben geen keus. Vliegtuigen zitten allemaal vol omdat zojuist het bekende en populaire ‘Full moon party’ is afgelopen op Koh Pangang. Iedereen reist weer verder. Gelukkig is het een nachtbus, en hopelijk wordt je dan wakker op je nieuwe bestemming.
Eigenlijk hadden we afgesproken om vanavond te gaan partyen met de backpacker die we gisteren in het busje hadden ontmoet, maar we twijfelen nog. We hebben op zich wel zin in zo’n gezellig tropisch strandfeest, sfeervol verlicht door de maan, lekkere muziek en vol met dansende mensen. Maar we weten nog niet of we dat samen met hem willen doen.
Aan het strand stikt het van de tentjes. De een wat gezelliger dan de ander. We spotten iets wat ons wel bevalt. Dansers met vuur-dingen nemen om de beurt plaats op ‘t podium. Het is alleen niet echt druk, maar dat hadden we al een beetje verwacht. We gaan zitten en bestellen twee cocktails. We genieten van de muziek, de vuur-performance, het weer, de zee en de omgeving. Anderhalf uur chillen later hebben we het wel weer gehad en vergeven we ons weer terug naar het hotel. We zijn best gesloopt van onze dag en vallen niet veel later in een diepe slaap.
Comments