Dag 21
We hadden het al een beetje verwacht. Maar het was kiezen tussen de grote eilanden Penang of Langkawi, en van beide wisten we vrij weinig. Met het gegeven dat Penang meer op de route lag en dat we niet meer de tijd hadden om beide locaties aan te doen was onze keuze gemaakt.
Toen we gisteren avond laat de stad inreden hadden we al het vermoeden dat deze stad niet heel veel te bieden heeft voor de touristen. De Lonely Planet bevestigde dit alleen maar en raadde ons aan om met eigen vervoer een beetje buiten de stad te reizen. Het leek ons dus wel leuk om een brommer te huren om daar een beetje mee te cruisen. We slapen een beetje uit en maken gebruik van de goede douche. Daarna gaan we op zoek naar een plek waar we de reis van morgen kunnen boeken. We komen wat tour operators tegen en we kijken nog even op internet, terwijl ik meteen ook even de blog probeer bij te werken. We komen erachter dat vliegen geen optie is, want dan moeten we eerst terug naar Kuala Lumpur. We kiezen voor een busreis naar de Thaaise kustplaats Krabi. Hoe en wat we daar gaan doen zien we dan wel weer.
Terwijl we terug lopen naar de meest voordelige tour operator (prijzen scheelden overgens niet veel) komen we langs een klein tweedehands boekenwinkeltje. We kijken er wat rond en we lopen een uiterst aardige man tegen het lijf. Hij heeft veel te maken met touristen en laat ons ook wat Nederlandse boeken zien terwijl hij vanalles te vertellen heeft. We leren dat de beste man brommers verhuurt, en laten we nu net brommers willen huren… Probleem is dat ik mijn rijbewijs in Nederland heb gelaten en enkel me paspoort bij me heb. Ik voel aan me water dat ik daar geen brommer voor mee krijg. Mijn water heeft gelijk. Dat gaat niet lukken. Plan B is dan maar bij Lesley achterop. Of toch niet… In Nederland is een autorijbewijs ook goed voor een brommer rijbewijs maar daar denken ze in Maleisie heel anders over. Je moet echt een brommer of moter rijbewijs hebben. Ons hele plannetje valt dus aan alle kanten uit elkaar. Beetje jammer maar we willen het risico niet nemen om zonder rijbewijs rond te touren om vervolgens opgepakt en voor eeuwig weg gestopt te worden in een of andere donkere grot.
We besluiten om plan C in werking te stellen. Plan C bestaat echter nog niet, dus we gaan eerst maar even de reis voor morgen regelen. Post-reis-regelen en een boel roepies armer kiezen we ervoor om eens de ultieme tourist uit te hangen en 4 euro uit te geven voor een Riskja tour. We proppen ons in de bakfiets en het past allemaal net niet. Afijn, het is maar voor een uurtje. Achter me hoor ik een bandje in een gettoblaster klikken en een paar goude oude uit de disco tijd komen voorbij terwijl we met 30 graden in de brandende zon allerlei bezienswaardigheden voorbij zien schuiven.
We halen opgelucht adem als we merken dat het uur voorbij is. Het was ondertussen zo ongelovelijk heet geworden dat het totaal geen pretje was om zo tegen elkaar aangedrukt in een veredelde bakfiets gepropt te zitten. Toch hebben we een goede indruk van de stad gekregen, en daarmee is ons vermoeden nogmaals bevestigt. Deze stad is zo interessant nog niet.
We gaan terug naar het hotel om even wat verkoeling op te zoeken. Dat doen we in de vorm van een duik in ‘t zwembad, dat zich op de zesde verdieping vindt. Daar komen we tot de conclusie dat we het helemaal niet erg vinden dat we het nu een dagje lekker rustig aan doen. Dat we ons eens niet aan een strak schema hebben te houden. We beseffen ons nu pas dat we in de afgelopen drie weken zo ongelovelijk veel hebben gezien en gedaan dat het eigenlijk helemaal niet zo gek is dat we langzaam aan een beetje uitgeput raken.
Desalnietemin zit de stemming er nog steeds goed in, en we besluiten om op onze laatste dag in Maleisie de verkoeling traditioneel op te zoeken in een grote shopping mall niet ver van ons hotel vandaan. Daar aangekomen eten we eerst wat bij de Pizza Hut waarna we eigenlijk aan een doeloze tocht door de shopping beginnen. Uiteraard bevindt zich in het complex ook een bioscoop, waar we ons trakteren op een voorstelling van Wall-E die hier net is uitgekomen en waar we beiden erg lang naar uit hebben gekeken. Achteraf ben ik de ervaring rijker om de mooiste en beste animatie film in de geschiedenis gezien te hebben. Eentje die ze me niet meer afnemen ;).
De film is een mooie afsluiter van ons verblijf in Maleisie. Morgen ochtend moeten we om 5 uur beneden staan met onze rugzakken en dan maar hopen dat het busje ons oppikt en ons naar Krabi, Thailand, brengt. Het blijft toch altijd maar een gok hier in Azie. We verheugen ons in ieder geval al op de nieuwe stempels in onze paspoorten.
(foto’s zijn te vinden via de volgende link: klik)
Comments