rick op reis

Dag 11
Voordat we Borneo verlaten en terug vliegen naar Kuala Lumpur moeten we eerst nog met de bus naar de plaats Tawau. Deze rit duurt ongeveer anderhalf uur. De bus-Chap-Choi wil 20 ringit per persoon, en dit is veel meer dan dat we van iemand anders hadden gehoord. We bieden hem onze prijs, maar hij schiet half uit zijn slof en even ziet het er naar uit dat we mogen gaan lopen. Gelukkig mogen we na het betalen van de oorspronkelijke prijs alsnog mee en werden we in een mini-busje vol met locals gepropt.

Aangekomen op het vliegveld doen het gebruikelijke inchecken, door de douane en wachten om te kunnen boarden. Twee uurtjes vliegen later landen we voor de tweede keer tijdens de vakantie op het vliegveld van Kuala Lumpur. Ondertussen zijn we hier wel bekend met het reilen en zeilen dus we scoren onze bagage en regelen vervoer naar de stad. Je kan met de bus, taxi of trein maar met de bus is vanaf deze terminal het goedkoopst en snelst. Er zijn stands aanwezig van verschillende maatschappijen zodat je zelf kan kiezen.

Voor de slaapplaats van vanavond hebben we onze zinnen gezet op het Number 8 Guesthouse, dus we laten ons daar in de buurt afzetten door de bus. We trotseren de warmte en de chaos van de stad en vinden het hotel een paar honderd meter verderop. Het blijkt een goede keuze want het ziet er hip en modern uit. Maar even lijkt alle moeite voor niets wanneer we te horen krijgen dat het vol zit voor vanavond. Teleurgesteld reserveren we alvast een kamer voor over 3 dagen, wanneer we weer terug komen uit Singapore. Na die reservering komt de beste man opeens met de mogelijk dat er mensen vandaag misschien niet komen opdagen. Hij zoekt even in zijn systeem en vind een reservering die 3 dagen geleden al bevestigd had moeten zijn. Deze word gecanceled en wij zijn voor die avond de gelukkige eigenaar van kamer 803.

Ondertussen heeft het reizen en het regelen van een kamer ons al genoeg tijd gekost. We lopen vanuit ons hotel naar China Town. Het is ongeveer een wandeling van 15 minuten. Onderweg worden we geconfronteerd met het chaotische bestaan vaan Kuala Lumpur. Brommetjes kris-krassen tussen alles en iedereen door terwijl bussen en auto’s zich op agressieve wijze zich voor het andere verkeer drukt. Wie hier manieren vertoont op de weg zal er lang over doen om zijn bestemming te bereiken. Gelukkig doen wij het voor nu te voet. We zien een mix van verval/armoede/ranzigheid en nieuwbouw/rijkdom/modernheid. Voor ons is het vaak moeilijk te begrijpen waarom dingen vaak zo slecht geregeld en onderhouden worden. Veel gebouwen zien er onwijs vies uit. Nooit schoon gemaakt of van een likje verf genoten.

Aangekomen bij China Town krijgen we te maken met een de chineze versie van Chaos. Dat geeft chaos een hele nieuwe betekenis. Smalle straatjes vol met kraampjes en veelsteveel mensen. Dit is ook duidelijk de plek voor de nepmerken. Je kan geen meter lopen zonder aangesproken te worden door verkopers. Als je denkt dat je wat leuks ziet en je kijkt te lang vragen ze meteen hoeveel stuks je ervan wilt hebben. Raar 😉 .

Na de chineze hoofdstraat heen en weer gelopen te hebben zijn we een tas en 8 shirtjes rijker. We eten en drinken wat bij de Reggea Bar. We worden bedient bedient door Chap-Choi-Travestieten, en dat in een islamitisch land! Tof dat deze mensen gewoon hun plek hebben gevonden in de maatschappij. Toch nog een beetje Nederlandse mentaliteit. Deze bar is, ondanks zijn haast europese prijzen, een aanrader.

We vinden in de Lonely Planet een korte wandelroute vanuit China Town naar Little India. Onderweg komen we een boedistische tempel tegen met heel veel beeldjes op de gevel. Om binnen te mogen kijken moeten de schoenen uit, en dat vind ik het dan net weer niet waard 😉 . Less wel, dus die doet even haar ding, terwijl ik buiten wacht en mijn dominantie uit oefen op haar buiten-pantoffels.
Ergens hebben we waarschijnlijk een verkeerde afslag genomen want we zijn nooit aangekomen in Little India. Toen het voor ons niet meer duidelijk was waar we ons nu bevonden hielden we maar een taxi aan die ons naar de bioscoop in de Petronas Twin Towers liet brengen.

Toen we uitstapte stonden we oog in oog met een indrukwekkend stukje architectuur; The Petronas Twin Towers. Het was ondertussen al 21:00 en het was dus al een tijdje donker. De torens waren mooi verlicht door grote spotlights. Het leek bijna een computer plaatje. Nadat ik het even op de gevoelige plaat had vast gelegd (foto 😉 ) gingen we kijken welke films er draaide. De keuze was beperkt en het werd X-Files. Niet echt een spectaculaire film maar, wel weer even leuk. De prijs maakt het zo wie zo al leuk natuurlijk (2 euro’s per persoon).

We nemen een taxi terug naar het hotel. Morgen moeten we vroeg op want om 10:00 vliegen we naar Singapore.