rick op reis

Dag 10
Op Turtle Island was het mooi! Gisteren, op Pulua Sibuan, was het nog mooier. Maar vandaag krijgen we de creme de-la creme van Maleisie. Pulua Sipadan. De nummer 3 op de lijst van de mooiste duikplekken ter wereld. Sinds een paar jaar is het enkel nog mogelijk om het te bezoeken, je kan er niet meer verblijven. Er mogen per dag maximaal 120 mensen het eiland op, en dat wordt goed in de gaten gehouden door het leger. Het leger heeft hier een permanente basis sinds een gijzeling situatie van een paar jaar geleden. Als je hier naartoe wilt is vooraf reserveren geen overbodige luxe. Maar we merkte wel dat het soms de dag voor vertrek soms nog mogelijk was om te boeken. De vraag is… wil je dat risico lopen?

Om 07:50 worden we net zoals gisteren weer verwacht en daar aangekomen doen we ons ding. Dit keer is de groep aanzienlijk groter; een mannetje of 25. Maar samen met twee andere vrouwens zijn wij daarvan de enige snorkelaars. We maken ons klaar voor de gebruikelijk bootreis. De eerste 45 minuten van de reis verlopen zoals normaal, maar wanneer we echt op open zee varen krijgen we te maken grotere golven en de boot bounced door het water. We zitten achter in en we worden zeiknat. Ik maak me zorgen om mijn camera, hij heeft het namelijk niet zo op water, maar gelukkig wordt hij niet nat. na 1,5/2 uur varen zijn we er eindelijk.

De snorkelaars worden gedropt op het eiland en de duikers varen wat verder van de kust. We mogen helaas maar een paar 100 meter van het strand gebruiken. De rest is beschermd gebied. Maar we treuren er niet om. Het zijn een paar hele mooie meters. We kleden ons om en duiken in het lekkere warme zee water. Dit water is anders! Hier zitten meer vissen, hier is meer koraal. We snorkelen door prachtige vissen, met alle kleuren van de regenboog. Veel kleine vissen, maar in wat dieper water komen we hele scholen grote vissen tegen. Van die vissen die niet meer in je vistank passen. Dit is echt fantastisch! Helaas kan ik mijn camera niet mee onderwater nemen anders waren het prachtige foto’s geworden.

Na een tijdje gaan we weer terug aan land. We drogen op in de warmte en chillen wat. Plotseling spotten we schilpadden ter hoogte van de fall-off (op dat punt gaat het stijl naar beneden), 120 meter vanaf het strand. Als een malle pak ik mijn gear en spring ik in het water. Het lijkt me super vet om tussen wilde schilpadden te zwemmen, en dit is mijn kans. Lesley besluit het vanaf de kant te bekijken. Ik zwem er snel naartoe, en plotseling bevindt ik me tussen 3 schitterende grote schilpadden. Nog groter dan we hadden gezien op Turtle Islands. Het was zo’n magisch gezicht om ze daar te zien zwemmen. Zo rustig, relaxt, maar ook zo behendig en krachtig. Na een minuut of 3 leek het erop dat ze weer in de diepte gingen verdwijnen, en ik genoot nog van wat ik net had gezien. Toen, echter, kwamen ze weer tevoorschijn. Eerst als vlekken/schimmen door het troubelle water, maar ze werden steeds duidelijker. Ondertussen waren het er al 4, en ik seinde dat naar Lesley die ook snel haar snorkel spullen ging pakken. Drie van de vier turtles verdwenen weer in de diepte van de oceaan, maar de overgebleven schilpad besloot om een ommetje te maken in het ondiepe gedeelte. Ondertussen was Less er ook, en het beest liet ons gewoon mee zwemmen. Ik was echt een paar centimeter van hem/haar vandaan, maar ik durfde het moment ook niet te verpesten door hem/haar aan te raken. Na een paar honderd mee te hebben gezommen liet het beest met rust. Genoeg is genoeg. Dit was echt het mooiste moment van de vakantie tot nu toe. Een van de vettere momenten van mijn korte leventje. Zelfs toffer dan zwemmen met dolfijnen (vind ik dan).

Goed, als je dat hebt gezien… dan is er natuurlijk niets meer dat moment kon overtreffen. We spelen nog een potje pesten, maar mijn winnende hand begint Lesley ondertussen toch wel vervelend te vinden, en we stoppen er weer mee. In een rustmomentje vallen we beide in slaap op hemelse paradijs.

Als we wakker worden is het al diep in de middag (maar we hebben niet meer dan 30 minuten geslapen). Over de gehele middag zijn er steeds meer touristen op het eiland gekomen, en het is aardig druk. Lesley doet nog wat zonnen, terwijl ik probeer wat foto’s te maken.

Om 16:30 zijn de duikers klaar met hun duik-fetish-ritueeltje en we laden snel onze spullen in de boot. Dan verlaten we dit hemelse paradijs voor altijd en voor goed. Zo snel als we er waren, zo snel waren we ook weer weg… Gelukkig met een rustigere zee.