rick op reis

Dag 14
We staan een beetje versuft op het station. Na de 9 uur durende reis met de nachttrein van Singapore naar Kuala Lumpur zijn we om 06:00 aangekomen op het station. Ik heb nog nooit zoiets gedaan, reizen met een nachttrein, maar het beviel me wel. Een leuke ervaring. Toch is de kwaliteit van slapen een stuk minder en we voelen ons dan ook wel een beetje brak en moe. We zoeken een taxi die ons naar hetzelfde hotel als die van dag 11 brengt. Aangekomen vragen we de taxi-Chap-Choi of hij op ons kan wachten en ons daarna naar de Petronas Twin Towers kan brengen. Dat was gelukkig geen probleem. Logisch, wie reist er ander om 06:00 met zijn taxi.

Als we willen inchecken blijkt echter dat de boeking verkeerd is gegaan. Die is pas voor volgende week vrijdag! Uiteraard was er voor vandaag ook geen kamer meer vrij. De man stelt echter voor onze tassen hier achter te laten en rond 15:00 terug te komen. Het kon zijn dat er dan kamers vrij zouden komen omdat andere mensen deze niet hadden bevestigd o.i.d. Dit doen we maar, want met de rugzakken door de stad is geen optie. We laten ons afzetten bij de Petronas torens en we betalen de beste man zijn roepies.

We willen vindaag graag de stad bekijken vanuit de Skybridge van de Petronas toren die de 2 torens op de 41e verdieping met elkaar verbint. Mensen die zich de film Entrapment nog kunnen herinneren (met Cataritha-Zeta Jones en Sean Connery) de film draait grotendeels om deze torens. Elke dag worden er vanaf 08:30 een X aantal kaarten (gratis) weg gegeven. Wil je verzekerd zijn van kaarten dan zul je vroeg in de rij moeten gaan staan. Gelukkig waren we al vroeg wakker en we voegde ons rond klokslag 07:15 toe aan de rij, al bestaande uit een mannetje of 30. Er zijn altijd van die gekken die nog vroeger opstaan voor dit soort dingen. Om 08:45 hebben we onze kaarten en om 9:45 mogen we naar boven.
Wanneer je al 2x boven op de Empire State Building, op de Top of the Rock/Rockerfeller Center en zelfs op de World Trade Center bent geweest stelt deze Skybridge niet veel voor. De Petronas Torens waren, en zijn nog steeds, hoger dan het WTV maar touristen mogen enkel op de Skybridgde, en die zit nog niet eens op de helft. Achjaaa… we kunnen wel weer zeggen dat we er zijn geweest.

Toch willen we hoger! We lopen vanaf de Petronas naar de KL Tower (ook wel bekend als de Televisie Toren). Het is een kilometer of twee lopen, maar vergeleken met Nederlandse prijzen is het nog altijd goedkoop! We gaan naar boven, en eindelijk zitten we een beetje hoog 😉 . Het zicht is helaas beperkt door een combinatie van mist en smog, maar nog steeds is het uitzicht gaaf.

Gezien is gezien. Dus we gaan weer verder. Vanuit KL Tower hadden we de Times Square Supermall gespot. Die leek ons wel interessant want deze heeft een indoor achtbaan.
Ondertussen hielden mijn voeten het niet langer. Mijn beide voeten waren namelijk ten prooi gevallen aan blaren. Precies aan de onderkant. Dood moeilijk pijnlijk aanwezig bij elke stap die ik verzet. In die omstandigheden is een kilometer al te ver. Aangekomen bij de supermall parkeerde ik mijn bil in een Starbucks terwijl Less onvermoeibaar ging shoppen.

Niet veel later was het bijna 15:00 en we lopen terug naar het hotel, wat gelukkig niet ver weg was. Daar werden we helaas op slecht nieuws getrakteerd. Geen kamers. Een beetje pissed, maar zonder een andere keus, gingen we op zoek naar een nieuwe slaapplaats. Die vinden we een paar meter verderop.

We rusten, douchen en chillen wat. Ik prik de blaren zo lek als een mandje op de druk eraf te halen. Dat helpt gelukkig een beetje.

Lesley is op jacht naar sneakers, dus we gaan terug naar de Supermaal. Daar gaan we toch eerst op zoek naar de ondertussen legendarische achtbaan. Je zou zeggen dat zo’n ding wel opvalt, maar het is zo groot hier dat we hem nog niet hadden gevonden. Door hier en daar wat mensen te vragen vonden we het beestje. In de wereld van achtbanen was dit toch wel een behoorlijk vette! En nog langer dan de meeste achtbanen van Sixflags/Walibi. De achtbaan is onderdeel van een Theme Park. Je kan niet alleen even in de achtbaan. Je moet eerst 50 Ringit voor het hele park te betalen. We winkelen nog wat, maar na een uurtje besluit ik me weer terug te trekken in de Starbucks. Lesley heeft de zoekttocht naar de sneakers nog niet opgegeven.

Uiteindelijk val ik in slaap op de bank in de Starbucks en Lesley kan die Starbucks niet vinden. Ze heeft soms het richtingsgevoel van een fietsbandventieldopje: helemaal niet dus 😉 . Gelukkig vinden we elkaar weer en nemen de taxi naar China Town. Less neemt daar een Body Massage die hopelijk haar rug weer wat minder pijnlijk maakt. Het duurt ongeveer een uur, en in die tijd rock ik me nieuwe boek: “Inside steve’s brain” over Steve Jobs.

Op de terugweg naar het hotel scoren we nog wat Satay (sate stokjes) en daarmee sluiten we de dag af. Kuala Lumpur zit er weer op. Morgen vertrekken we naar Cameron Highlands.