Skip to content →

Around The World 2009! Hoofdstuk 13: On the road. Off the road. On a boat!

Dag 37, 15 augustus 2009

We zijn maar moeilijk uit de camper te krijgen. We kunnen niet zeggen dat we te weinig slapen. Meestal gaan we vroeg naar bed en laat er weer uit. Ach ja, het is vakantie.

We rijden de paar kilometers naar de Clyde waar we zoeken naar het begin van de wandelroute. Die kunnen we niet vinden dus lopen we maar bij een benzine station naar binnen die ook fietsen verhuurd. We informeren naar de track en of het een beetje mooi is als we maar 1 dag fietsen. Het weer is niet geweldig vandaag. Bewolkt en fris. De vrouw raad ons aan misschien ergens halverwege de track te beginnen. Dan kom je over bruggen en ga je door tunnels. Door deze informatie zijn we een beetje gedemotiveerd en lijkt de track minder dan dat we verwacht hadden. We besluiten dat als we er nog wat voor voelen om de track alsnog te doen we later deze week langs een ander begin punt rijden. Voor nu op naar de adrenaline stad van de wereld: Queenstown.

Queenstown is een van de grotere steden en ligt redelijk in het midden van het eiland. De stad ligt aan een meer omgeven door hoge bergen. Kenmerkend vooral aan de hoeveelheid extreme dingen die je hier kan doen. In een bal van de berg oa rollen, bungie-jumpen, skydiven, raften en de rest.

We parkeren de camper en lopen een rondje door het centrum. Die is redelijk ontwikkeld en bevolkt. We doen wat shoppen. In een ingeving om eens op de kaart te kijken zie ik dat we niet ver van het plaatsje Glenorchy zijn. Op internet heb ik daar wat mooie dingen gezien, onder andere een film locatie van Lord of the Rings. Ik stel voor om daar heen te rijden.

Wanneer we op de kustweg langs het meer rijden blijkt het een goede keuze te zijn. We hebben een prachtig uitzicht over een groot meer met laag hangende wolken. Het lijkt net of dat de aarde een plafonnetje heeft. Na twee uur rijden komen we aan in Glenorchy en brengen we een bezoekje aan de informatie center, ook wel de videotheek of camping. Glenorchy zelf bestaat uit een hele kruising. De I-Site heeft wat handige informatie over wandelroutes, wat mij wel interessant lijkt om morgen te doen. Maar na de gletsjer, Maupiti en Raiatea zit Lesley echt niet meer te wachten om naar een top van een berg te klimmen. Toch wil ik het wel graag doen. Als compromis besluiten we er  even naar toe te rijden om te besluiten of het spectaculair genoeg is.

De tijd van de zon zit er alweer bijna op en de wereld begint langzaam donkerder te worden. Het gebied is onwijs mooi. We rijden tot aan het einde van een weg en slaan af naar een gravel pad met veel gaten en hobbels. Het stelt de schokdempers van de camper aardig op de proef. Wanneer we een half uurtje rijden heeft Less liever dat we weer terug gaan. We willen hier niet vast komen te zitten. Uiteindelijk houd de weg op en moet ik wel terug en rijden.

Ik wil de wandeling altijd nog graag doen, maar in mijn eentje is geen optie en met iemand die het niet wilt ook niet. Ik bewaar deze trip wel voor een volgende keer, wanneer het hopelijk ook minder bewolkt is.

We rijden het hele stuk weer terug naar Queenstown en komen onderweg op het origienele idee om naar de bioscoop te gaan. Het wordt District 9, die vanaf vandaag draait. De film is best goed, en erg origineel! Het gaat over aliens in Johannesburg.

Als we vlak voor middernacht aankomen op een Holiday Park is de receptie al lang gesloten dus zoeken we gewoon zelf een plek.

Dag 38, 16 augustus 2009

First things first: betalen. De brave reizigers dat we zijn. We scoren een onbijtje bij de locale Starbucks.

We gooien de Flower Power wagen vol met benzine en gaan de weg weer op. Een TomTom is hier overigens compleet overbodig. Een simpele wegenkaart voldoet aan alle eisen. De borden zijn erg duidelijk, en alle grote dingen staan aangegeven. De dingen die niet aangegeven zijn, zijn waarschijnlijk niet de moeite waard om te kennen.

We rijden flink door en arriveren voor 13:00 uur in het plaatsje Te Anau. Het gaat sneller dan verwacht. Als we door rijden kunnen we de laatste rondvaart boot van vandaag om 15:20 nog halen in Milford Sounds. Dat zou een halve dag schelen.

We vullen de camper voor de tweede keer vandaag, want langs de rest van de route zijn er geen benzinepompen meer.

Na twee uur zigzaggen door een beetje sneeuw en wat tunnels staan we bij de ferry. In de zomer zal het hier vast super druk zijn, maar nu zijn er maar een handje vol mensen. We wachten een half uurtje, waarna we op een grote boot kunnen die ons de aankomende twee uur wat dingen gaat laten zien.

Het hele Milford Sounds valt een beetje tegen. Het is mooi, maar het voelt een beetje gehyped. Zogenaamd 1 van de mooiste New Zealandse dingen… We doen de tour, kijken af en toe naar buiten, maken wat foto’s maar drinken vooral veel gratis thee. We komen bij van de kilometers die we gereden hebben.

Na de tour rijden we dezelfde weg weer terug naar Te Anau en zoeken daar in het donker naar een Holiday Park. Het is niet moeilijk te vinden. We bakken een vleesje en een paar eieren als avond eten. We raken in gesprek met twee Engelsen die bezig zijn met een lange reis. Leuke gasten, ze hebben een hoop gezien.

Om middernacht zeggen we elkaar gedag en gaan we slapen.

Dag 39, 16 augustus 2009

We rijden all the way van de westcoast naar de eastcoast. Het is een behoorlijke trip, maar we hebben besloten om vandaag naar de grote plaats Dunedin te rijden. De route bestaat vooral uit dorpjes niet groter dan een straat.

Wanneer we aankomen is het nog redelijk vroeg. Vanwege de zondag is het rustig in de stad. Een foutje met de versnelling zorgt bijna voor aanrijding. Ik sta op een helling en denk in z’n 1 te staan. Werkelijk stond ik nog vrij dus rol ik zo achteruit. De auto grijpt soms z’n versnelling niet. Gelukkig ging het net goed.

We zoeken een lunchroom om te lunchen. Daar besluiten we op aanraden van de Lonely Planet een kustweg te rijden die mooi schijnt te zijn.

We vinden de rit een beetje tegen vallen, en het waait als een malle. M’n slippers en korte broek geven me de bibbers. Op de terugweg naar Dunedin kiezen we een Holiday Park. Er ontstaan wat irritaties omdat we niet 1,2,3 de weg kunnen vinden. Het gezegde “Wie door de bomen het bos niet ziet kan niet ver vooruit kijken” helpt ook niet echt. Het resultaat van het vele rijden. De irritaties lopen door bij de keuze voor het avond eten en later nemen we beide even wat alone-time.

Internetten, aan de blog schrijven, tv kijken en boeken lezen vullen uiteindelijk de avond.

Published in 2009 Around the world 2009 New Zealand

7 Comments

  1. Joyo

    Joyo

    Hoi bijtjes,
    Waanzzzzinggg uitzicht zit er vooral cool en eenzaam eruit.Jammer dat het zo kil is maar tis wel een mooie trip…..veel fun ik ga vast sokken breien…..liefs van mama kus

  2. marc

    marc

    Zag er behoorlijk koud uit ,zal nu wel beter zijn

    nog veel plezier in laatste week

    marc

  3. Charina

    Charina

    Wat een mooie foto Les met die muts op echt prachtig genomen!
    Wat een contrast eerst foto’s van prachtige zwemparadijsjes en nu dit koude mooi landschap.

  4. annie

    annie

    geweldig om jou zo te zien Lesley met sjaal en muts, vanuit het warme holland waar het afgelopen donderdag 34 graden was.
    Ook Rick blauw van de kou!!! Is dat jullie Camper? die bus met de vlinders erop?
    Veel plezier daar en geniet er ook van!!!!!

  5. Lisette

    Lisette

    Wow, super mooi daar en hele mooie foto’s!!

  6. Mabel

    Mabel

    Leuke flower power wagen 😉
    Tijd soms apart kan heel fijn zijn..even je eigen ding doen..
    Zag alweer meer verhalen binnen stromen in mijn mail..op naar de volgende reisverhalen!

    Kus voor jullie

  7. Tallis

    Tallis

    Haha aandoenlijk een bibberende Rick op teenslippers. Lekker smoeltje ook! Ik zou auditie doen voor Lord of the rings als ik jou was 😛

    Kusss

Leave a Reply to Joyo

Your email address will not be published. Required fields are marked *