Skip to content →

Maleisie 2008! Dag 17: The Jungle Book

Dag 17
We ontbijten eerst wat bij het resort. Tot onze teleurstelling is het weer ‘t gewoonlijke American Breakfast. Na het onbijt ontmoeten we John en Miranda bij het afgesproken meeting point. We willen een drie uur durende wandeling door de jungle maken. Onderdeel van deze wandeling is o.a. de langste Canopy Walkway (knopenbrug) over de toppen van de bomen.

We betalen iets van 30 roepies per persoon voor de ‘guided’ wandeling. We worden in een longtail boot (lang, small en ondiep bootje) gepropt vol met andere touristen. Een paar honderd meter verderop de brede bruine rivier mogen we weer uitstappen en vanaf daar begint de wandeling. Het eerste stuk, naar de knopenbrug, is ongeveer 15 minuten stijl de helling opklimmen. Wanneer we bij de ingang van de brug aankomen breekt het zweet aan alle kanten uit. Het is zo warm en vochtig dat ik de Chap-Choi’s in alle stilte vervloek vanwege het ontbreken van buiten-lucht airco.

Taman Negara schijnt rond de 130 miljoen jaar oud te zijn, en dat maakt het de oudste oerwoud van de wereld. Uiteraard is dit een schatting, want er was destijds niemand die het aan iemand kon na vertellen. De bomen zijn er hoog en groen, en ze zijn er met velen. In het bos leven veel wilde dieren zoals apen, herten, veel soorten vogels, olifanten en zeldzame chineeze tijgers. De kans, echter, dat je tijgers of olifanten tegen komt is bijna uitgesloten. Die kansen worden groter wanneer een meerdere daagse trip in de jungle maakt. Helaas hebben wij daar weer geen tijd voor.

We klimmen de knopenbrug op en voor de vrouwen is toch even wennen aan de hoogte, dus gaan de mannen maar voorop. Naar mijn mening was er niet echt een groot verschil tussen de knopenbrug die we in Borneo hebben gedaan en deze. Deze is wat langer, en we hebben wat van de grote mieren gezien, maar het ontbrak er wederom aan gedierte…
Tien bruggen verder stonden we weer op vaste grond en begon onze klim naar een viewpoint. Na 40 minuten zwoegen en zweten komen we daar allemaal gebroken aan. Er was geen stukje meer droog van mijn t-shirt. Zoals gewoonlijk had ik ook weer eens te weinig water bij me, en moest ik doen met een paar slokken water wat me nauwlijks enige verkoeling gaf.

Na de foto van het uitzicht te hebben gemaakt begonnen we aan onze terugweg naar beneden. Gelukkig ging dat allemaal een stuk sneller en binnen twintig minuten stonden we weer bij de boot. Terwijl we wachten tot iedereen weer bij de boot verzameld is krijgen we 1 voor 1 last van hoofdpijn. Waarschijnlijk door overhitting of uitdroging of een combo daarvan.

Netjes worden we weer door de boot afgezet en vanaf daar lopen we in vijf minuutjes terug naar ons resort. We spreken met S en M voor vanavond, want we zijn allemaal wel toe aan wat rust.

Na wat airco, tv, lezen en een verfrissende douche maken we ons klaar voor het avond programma. We ontmoeten S en M rond een uurtje of zeven. Vanavond gaan we de nacht safari wandeling doen. We melden ons bij de tour-operator en we wachten tot we met een bootje naar de overkant kunnen. Eenmaal aan de overkant gaan we eerst een algemene promo-film van Taman Negara bekijken samen met een zaal vol andere mensen. Half uurtje later op de klok beginnen we aan onze nachtelijk avontuur. Er worden wat zaklampen verdeeld onder onze groep. Begeleid door een gids lopen we een pikdonker bos in op zoek naar nachtelijk leven.

Gelukkig zien we eindelijk wat leven in dit bos. Tijdens de wandeling zijn we kennis met wilde schorpioenen, spinnen, grote timber ants en een boel wandelende takken en twijgjes. Bij een uitzichtspunt zien we ook nog wat herten die naar de waterplaats zijn gekomen om te drinken. 2 uur later zit de wandeling erop en worden we met een bootje terug gebracht naar de andere kant. Daar drinken we nog wat met zijn allen ter afsluiting van twee gezellige dagen en we wisselen wat contact informatie uit.

Rond middernacht nemen we afscheid van John en Miranda, ze gaan weer terug naar Kuala Lumpur, en worden we een met ons bed. We hebben vandaag een busreis geboekt naar de Perhentiuan Islands. Twee mooie tropische eilanden die ons door verschillende backpackers zijn aan geraden.

Published in Maleisie 2008

One Comment

  1. Mabel

    Mabel

    Super vet weer allemaal!!!! Vonden jullie het niet eng in het donker zo in de jungle??

    Al een beetje gewend aan het weer thuis zijn??
    whahaha als ik zo die verhalen zou schrijven en de foto’s weer zou bekijken zou ik zo terug willen..zeker als ik nu naar buiten kijk en alleen maar bewolking zie na een heerlijk weekend met veel zon…

Leave a Reply to Mabel

Your email address will not be published. Required fields are marked *